Mario: ένας ήρωας της εργατιάς
Όσοι ασχολείστε χρόνια με τα βίντεοπαιχνίδια, πιθανότατα να το έχετε σκεφτεί ήδη: δεν τα φτιάχνουν όπως παλιά.
Εκεί που κάποτε χαιρόσουν να παίζεις με τις ώρες να σπας τουβλάκια, να πατάς ψηφιδωτά τερατάκια και να πυροβολείς κυβάκια, πλέον κάνεις πέντε βήματα και αρχίζει το μπλα-μπλα και τα ατέλειωτα cutscenes και αν ήθελα ρε παιδιά να δω Holywood έβαζα Netflix και όχι steam…
Όμως, τα νέα αυτά μέσα όχι μόνο δε βελτιώνουν τα σενάρια, αλλά αντίθετα αφαιρούν από τα, κάποτε απλοϊκά, παιχνίδια των 8-bit τα ιμπρεσιονιστικά τους σενάρια και τους βαθύτατους συμβολισμούς.
Πάρτε για παράδειγμα τον Μάριο, ένα βαθύτατα συμβολικό έργο για τους πόνους και τα βάσανα της εργατιάς. Γιατί, φίλοι μου, ο Μάριο ήταν ο Ξανθόπουλος των video games (και ο Toad ο Βασιλάκης Καΐλας)
O Mario
Ο Μάριο, σύντροφοι, είναι ένας ξεριζωμένος βιοπαλαιστής, μετανάστης, που ξεκίνησε την καριέρα του ως ένας φτωχός και ταπεινός ξυλουργός. Και, έτσι μισοριξιά και μπατήρης που ήταν, κάθε τριες και λίγο προσπαθούσε να σώσει την αγαπημένη του από έναν μεγάλο μαλλιαρό γορίλα (Donkey Kong) που την ήθελε δική του.
Γρήγορα όμως κατάλαβε ότι το επάγγελμα του ξυλουργού δεν έχει προοπτικές (σκεφτείτε, ο πιο γνωστός ξυλουργός της ιστορίας, ο Ιησούς Χρηστός πέθανε καρφωμένος πάνω σε δύο σανίδες και θα καταλάβετε) και αποφάσισε να αλλάξει το επάγγελμά του σε αυτό του υδραυλικού. Έτσι οι αδερφοί Mario είναι πλέον πραγματικότητα και οι δουλειές αρχίζουν να αυγατίζουν (παρά τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν στις σωληνώσεις)
Όμως ο ταπεινός και καταφρονεμένος Μάριο δεν μπορεί να ησυχάσει: η αγαπημένη του, την βλέπει πριγκιπέσσα και καταλήγει στο κάστρο ενός πλούσιου τέρατος. Αν ήταν Φίνος φιλμς τον King Koopa θα τον έπαιζε ο Μάνος Κατράκης.
Ο Μάριο είναι συντετριμένος και αρχίζει να την αναζητά.
Προσπαθεί να ξεπεράσει τα (κοινωνικά) χάσματα που τον χωρίζουν από αυτή, βουτάει ολόκληρος μέσα σε σωλήνες, κυριολεκτικά μέσα σε υπονόμους για να βγάλει αρκετά χρήματα: σκοπός του, να βγάλει αρκετά (100 χρυσά) ώστε να έχει μια ακόμα ευκαιρία (ζωή) για να την κερδίσει πίσω. Τα πράγματα όμως δεν είναι ρόδινα: αντιμετωπίζει τους μπράβους του αντιζήλου του, ενώ πέφτει και στα ναρκωτικά για να αντέξει τις κακουχίες (μανιτάρια, παπαρούνες, στο Super Mario Bros 3 μάλιστα παίρνει και φύλλα για να πετάει…). Και κάθε φορά που νομίζει ότι έφτασε κοντά στην αγαπημένη του, μαθαίνει ότι συτή (Ζωή Λάσκαρη) έχει πάει σε κάποιο άλλο, πιο απόρθητο κάστρο.
Κάπου ενδιάμεσα τρώει ένα κακό τριπάκι από τα ναρκωτικά και αρχίζει να βλέπει τα πατζάρια ανάποδα (Super Mario Bros 2) αλλά το ξεπερνάει και συνεχίζει σε έναν ακόμα πιο δύσκολο αγώνα και σε νέες δοκιμασίες, όπως πχ να γίνει furry (φορώντας στολή ρακούν) για να κερδίσει την καρδιά της αγαπημένης του (Super Mario Bros 3).
Λίγο αργότερα, στα 16 bit, θα γίνει μέχρι και οδηγός σε παράνομους και ριψοκίνδυνους αγώνες ταχύτητας (Super Mario Cart) ενώ η κοινωνική του άνωδος θα τον φέρει βαθιά στον κόσμο των δεινοσαύρων που χειρίζονται το καπιταλιστικό σύστημα (Super Mario World)
Ο Μάριο είναι ένας γνήσιος ήρωας της εργατικής τάξης, παιδί του λαού και αξίζει τη συμπαράσταση όλων μας.
Ντροπή και όνειδος στον καπιταλιστικό κολοσσό της Νιτέντο που τα τελευταία χρόνια τον παραγκωνίζει συνεχώς για χατήρι του ΠΑΣΟΚ-ου Link