Από το βιβλίο Σεληνοφώτιστες ιστορίες (2017, Εκδόσεις Πηγή)

Το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες και είναι μια πολυσυλλεκτική συλλογή (είμαι κάπου στα μισά και κάθε ιστορία ανήκει και σε ξεχωριστό genre). Υπήρξαν δύο ιστορίες ως τώρα που μου έκαναν ένα κλικ, αλλά εδώ θα αναφερθώ μόνο στη μία, στο Mind Games.

Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι μεταφορικός. Ξεκινάει με μία κοπέλα, άνεργη πλέον, που προσπαθεί να συνέλθει από την απόλυσή της. Η ιδέα όμως (και όταν λέμε ιδέα εννοούμε πάντα το φανταστικό στοιχείο) αποκαλύπτεται κομμάτι-κομμάτι, και με έναν πολύ όμορφο τρόπο. Την πρώτη φορά που το κεφάλι της ξεπετάγεται, δεν την προσέχεις καν. Απλά σου κάνει ένα “wtf? Έχασα κάτι;” Και το ίδιο και τη δεύτερη (σε εμένα τουλάχιστον, που είμαι χαζούλης) και μετά σε χτυπάει όταν συνειδητοποιείς πόσο έξυπνα έχει χωθεί σε μία ιστορία που, σε πρώτη ματιά, μοιάζει άλλη μια “έχουμε κρίση και προβλήματα” ιστοριούλα.