“Άλφρεντ, σου έχω ζητήσει κάτι εδώ και πολύ καιρό. Γιατί δε το κάνεις;”
“Προσπαθώ κύριε Λυκειάρχη, απλά δεν είναι εύκολο…”
“Σου έχω ζητήσει να κανονίσεις τον Μόρντις και τη συμμορία του! Αλλά οι άχρηστοι
Ετικέτα: Ιστορία
Ιστορία
Η κατάρα του Πορφυρού Ματιού
“Δεν υπάρχουν φαντάσματα. Είναι απλά μια δεισιδαιμονία!” είπε ο μάγος, δίνοντας έμφαση σε κάθε του λέξη.
“Ξέρω πολύ καλά τι είδαν τα μάτια μου!” διαμαρτυρήθηκε ο Λουδοβίκος Μάνριχ.
Ο Αύγουστος δεν απάντησε. Τον
Ιστορίες Συγγραφικής Τρέλας
Δεν έχω ιδέα πώς έμπλεξα σε αυτό το τρελοκομείο.
Εγώ απλά ήθελα να τελειώσω εκείνο το γαμημένο το μυθιστόρημα.
Και όλες οι συμβουλές στο ίντερνετ έλεγαν πως πρέπει να βρω έναν κύκλο συγγραφέων για υποστήριξη.
Έτσι, το τελευταίο
The Romantix V2.0
Αν δεν έχετε διαβάσει το πρώτο μέρος, βρίσκεται εδώ
1
Η Τζίνα μπήκε αργά στο σχολείο. Ήταν δεκαέξι χρόνων, μικρόσωμη, αδύνατη, με γλυκό προσωπάκι, μακριά καστανά μαλλιά και καστανά μάτια. Παρά τις υποχρεώσεις της ως τραγουδίστρια
The romantix
Κεφάλαιο 13ο
Η Τζίνα μπήκε αργά στο σχολείο, έντονα προβληματισμένη από τα 12 προηγούμενα κεφάλαια που αποτελούσαν όλη την έως τώρα ζωή της. Ήταν δεκαέξι χρόνων, μικρόσωμη, αδύνατη, με γλυκό προσωπάκι, μακριά καστανά μαλλιά
Ο θρύλος του Σιδηρόκαρδου
“Ο Σιδηρόκαρδος, όπως τον φώναζαν, δεν ήταν νάνος αλλά άνθρωπος. Όσο ζούσε, στους πρόποδες των Ακρόραχων Ορέων, ήταν φημισμένος σιδεράς. Είχε γεννηθεί, λένε, με το σημάδι του θεού Ανάμοχθου χαραγμένο πάνω του και πώς το
Αιτία θανάτου
Ο θάνατος της Κατερίνας Χ. πέρασε στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων. Μόνο μια αναγγελία στις μικρές αγγελίες μιας τοπικής εφημερίδας. Με τόσα βίαια εγκλήματα εκεί έξω, ένας θάνατος από φυσικά, αν και μάλλον ανεξήγητα, αίτια
Γκρίζος ατέλειωτος Χειμώνας
Ο κόσμος δεν τελείωσε με ένα μπαμ. Μετά την πυρηνική ομοβροντία, στάχτη, κουρνιαχτός και κονιορτοποιημένη σάρκα σηκώθηκαν σε ένα πυκνό, μαύρο σύννεφο και αγκάλιασαν τη γη. Οι ελάχιστες ακτίνες του ήλιου που περνούσαν
Κατ εικόνα και καθ ομοίωση
Η κακοτυχία δεν προέρχεται από ραγισμένους καθρέφτες, αλλά από ραγισμένα μυαλά
Ντ. Αρτζέντο, Σουσπίρια
Δεκαοχτώ ήρεμα χρόνια, όσο μεγάλωνε στο Χαλάνδρι, και πέντε χρόνια σπουδών στο Εδιμβούργο δεν την
Ο μύθος του Έχθιστου
“Αυτό κάτι μου θυμίζει,” μουρμούρισε ο Ιερομάχος. “Νομίζω στο ναό μας είχαν διδάξει μία προσευχή για την πύρινη σπάθη που ο Επιδεσθός χάρισε στο Τάγμα. Εκεί έλεγε κάτι για έναν πρώτο δολοφόνο.”
“
Το Μαχαίρι
Όπως πολύ ορθώς είχε πει και ο Διομήδης ο Δύσπιστος ‘Μπορείς να εμπιστεύεσαι πάντα ότι ένας Άγιος θα κρατήσει τον όρκο του. Ποτέ όμως έναν άνθρωπο να κάνει το ίδιο’. Όμως, οι σπασμένοι όρκοι έχουν
Στη Μαύρη Όπερα
“Άσε με να περάσω.” Ο Τζάραν κοίταξε τον πορτιέρη στα μάτια. Μάτια μικρά και πονηρά, σαν της νυφίτσας, το μόνο μικρό πάνω του.
“Λυπάμαι,” απάντησε ο πορτιέρης, με όλη την ευγένεια που του επέτρεπαν τα εκατόν δέκα κιλά